Cwaniaczek Sztaba

__________________________________________________________________________________________

W odpowiedzi na jeden z moich postów, jakiś muzykant weselny napisał mi, zebym nikogo nie krytykował, a jak jestem taki wymagający to niech na moim weselu zagra Adam Sztaba z orkiestrą. Pomyślałem, że po cholerę angażować gościa z horrendalne pieniądze, jeśli można mieć to samo za normalną stawkę weselną. Jak? To proste. Żeby zrozumieć fenomen Sztaby i jemu podobnych trzeba cofnąć się do połowy lat osiemdziesiątych, kiedy to, bardzo nieśmiało na polski rynek wchodziły keyboardy. Już wtedy stanowiły wyjątkową materię dydaktyczną dla polskich (i nie tylko ) aranżerów. Co robi Sztaba? A no to samo, tylko z większym rozmachem; swoje niby rewelacyjne aranżacje poprostu ściąga z dostępnych na rynklu aranżerów Yamaha, Ketron Roland i innych (jest tego mnóstwo). Co ciekawsze zagrywy zapisuje to w midi file, potem drukuje (pewnie cubase) i rozdaje chłopakom z orkiestry mówiąc - grajcie! No i grają. Ludziska na widowni się zachwycają nie zdając sobie pewnie sprawy, że te same cudeńka można usłyszeć na każdym weselu, jeśli gra tam zespół wyposażony we wmiarę zawodowe klawisze. I co? Na weselu taniej i, gdyby nie, z reguły marne wokale, było by prawie super.
I teraz do zespołów grających na żywo: słuchajcie co wymyślili najlepsi muzycy na świecie. Ich talent jest zapisany w dostępnych na rynku keyboardach. Róbcie to co Sztaba. Po co wyważać otwarte drzwi?
Oczywiści przejaskrawiłem troche porównanie Sztaby do remizowej potańcówki, ale to dla ubarwienia tematu :)
Pozdro Michał
________________________________________________________________________________